W tym przewodniku stworzymy, zaprojektujemy i zaprogramujemy wtyczkę (Plug-In) dla systemu WordPress. Jeżeli opanujesz tworzenie szablonów WordPress od podstaw i tworzenie wtyczek, prawdopodobnie do końca życia nie będziesz miał problemów ze znalezieniem pracy i możesz przy tym nie wychodzić z domu.

API wtyczek to najlepszy sposób na dodawanie własnych, niestandardowych funkcjonalności w systemie WordPress. Można edytować bezpośrednio pliki szablonu, jednak jeżeli Twój klient korzysta z szablonu a tak jest w 99% niskobudżetowych projektów opartych o tą platformę (który potencjalnie może być zaktualizowany do nowej wersji) zmiany prędzej czy później, które mu wprowadzasz na stronie zostaną usunięte. Znowu będziesz musiał wprowadzać zmiany a tłumaczenie, że szablonów nie powinno się aktualizować na nic się nie zdadzą.

Zaletą korzystania z Plug-In API jest to, że są niezależne od szablonu. Kodowanie rozszerzeń przy ich pomocy jest co prawda mniej wydajne ale izoluje szablon i dodatkowe funkcjonalności na różnych warstwach, co uchroni cię od rozwiązywania konfliktów spowodowanych aktualizacją lub nawet zmianą szablonu. Stworzony Plug-In może być wykorzystywany wielokrotnie co może zaoszczędzić Ci trochę czasu w przypadku wykonywania podobnego zlecenia.

Nasz Plug-In będzie robił to co robi większość obecnych wtyczek – dodawał niestandardowy kod JavaScript do stopki aktualnie wykorzystywanego szablonu. Aby zaoszczędzić sobie frustracji, najpierw przetestuj czy twój kod działa kiedy dodasz go do szablonu, jeżeli tak, to możemy przystępować do tworzenia wtyczki.

Krok 1: Utwórz katalog w folderze /wp-content/plugins/

Nazwa katalogu powinna być nazwą wtyczki. Przy nazywaniu wtyczki postaraj się aby była na tyle unikalna aby nie powodowała kolizji z istniejącymi. Dla celów dydaktycznych umówimy się, że to będzie WP Super First Plugin. Anglojęzyczne nazwy nie są wymagane ale zalecane. Użyj małych liter a spacje zamień na myślniki (tak jak w wymogach DNS):

Krok 2: Tworzymy skrypt wtyczki

Tworzymy plik php o identycznej nazwie jaką nadaliśmy w przypadku folderu. Czyli w tym przypadku wp-super-first-plugin.php. Zawartość tego pliku musi rozpoczynać komentarz z informacją o nazwie wtyczki, wersji i autorze – podobnie jak w przypadku niestandardowych podstron w szablonie:

<?php
/**
* Plugin Name: WP Super First Plugin
* Plugin URI: https://www.mansfeld.pl/
* Description: Pierwszy plugin WordPress.
* Version: 1.0
* Author: Paweł Mansfeld
* Author URI: https://mansfeld.pl/

Krok 3: Aktywowanie wtyczki

Możesz teraz przejść do panelu administracyjnego. Zobacz, znajduje się w sąsiedztwie innych legitnych wtyczek. Można ją już nawet na tym etapie aktywować:

Nasza wtyczka jeszcze niczego nie robi.

Krok 4: Dodanie instrukcji do kodu wtyczki

Tak stworzona wtyczka może realizować dowolną funkcję. Trzymajmy się jednak planu i dodajmy niestandardowy skrypt JavaScript. Zakładam, że nasz skrypt będzie kompaktowy, dlatego w takich sytuacjach nie wydzielamy go do osobnego pliku a dodajemy w ciało strony. Należy zatem dodać następujący kod:

function wp_super_first_plugin() {
     ?>
         <script>
            console.log('Test wtyczki!');
         </script>
     <?php
 }
 add_action('wp_footer', 'wp_super_first_plugin');

Krok 5: Sprawdzamy czy działa

Otwórzmy dowolną stronę. Jeżeli w konsoli wyświetla się nam log „Test wtyczki!” to jest wszystko OK 🙂

Krok 6: Tworzenie paczki instalacyjnej

Folder z wtyczką pakujemy za pomocą dowolnego programu do postaci .zip. Usuwamy stworzoną wtyczkę i próbujemy zainstalować ją za pomocą wbudowanego instalatora. Klikamy Wtyczki >> Dodaj nową >> Wyślij wtyczkę na serwer.

Jak widać wszystko działa jak należy.

Zalecenia końcowe

Pamiętaj aby używać unikalnych nazw wtyczek aby nie nadpisać istniejącej lub nie spowodować błędów w działaniu systemu.

Używaj wtyczek w przypadku kiedy wiesz, że szablon może być aktualizowany. Umieszczanie funkcji w functions.php co prawda wiąże kod z aktualnie wykorzystywanym motywem ale jest nieco szybsze.

Rozwijaj wtyczki na serwerze testowym a dopiero potem instaluj ją klientom. Powodowanie przerw w działaniu strony jest nieprofesjonalne i niekorzystne pod wieloma względami.

Jeżeli w przypadku rozwijania wtyczki natrafisz na problem. Pomóc może włączenie trybu deweloperskiego, który uruchamiamy w pliku wp-config.php za pomocą instrukcji define( 'WP_DEBUG’, true ); Czytaj więcej: jak debugować WordPressa.

WordPress posiada własne standardy kodowania. Kod stworzony według standardów wygląda profesjonalnie i łatwiej się z nim pracuje. To znacznie ułatwia administrację i debugowanie komuś kto będzie się zajmował utrzymywaniem strony, która jest wyposażona w Twoją wtyczkę. Czytaj więcej o standardach kodowania HTML, CSS, JavaScript i PHP w krótkim poradniku: standardy kodowania WordPress.

Jeżeli chcesz opublikować wtyczkę w repozytorium WordPressa staraj się używać paradygmatu obiektowego. Nie jest to jakiś wymóg ale takie wtyczki mają większą szanse na szybszą akceptację ze strony administratorów. Jeżeli potrafisz trochę programować w PHP ale nie czasem nie rozumiesz „strzałek” lub chciałby coś zmienić w znalezionych przykładach poznaj podstawy programowania obiektowego PHP

Podsumowanie

Jak widać tworzenie własnej wtyczki w WordPress jest zaskakująco bardzo proste. Mam nadzieję, że teraz już wiesz skąd się bierze popularność WordPressa. Łatwa możliwość tworzenia własnych rozszerzeń jest korzystna zarówno dla klientów, którzy otrzymują produkt stosunkowo niskim kosztem jak i deweloperów, którzy mogą szybko wdrożyć potrzebne funkcjonalności.

Oceń artykuł na temat: Tworzenie własnej wtyczki WordPress
Średnia : 4.8 , Maksymalnie : 5 , Głosów : 22